عنوان
پايان نامه
بررسی و بهینهسازی
کنترل فعال سازهها براساس منحنی ظرفیت- تقاضا
قسمتی از متن:
تعريف
مسأله و بيان وضعيت فعلي موضوع
طي سه دههي اخير، کاهش پاسخ سازهها تحت اثر بارهاي ديناميکي، موضوع پژوهشهاي بسياري بوده است. با ساخت سازههاي انعطافپذيرتر، نظير ساختمانهاي
مرتفعتر يا پلهاي با دهانههاي بلندتر، قيود در نظر گرفته شده در آييننامههاي
مختلف طراحي سازهها دستخوش تغييراتی قرار گرفتهاند، به گونهاي که پارامترهاي
حرکتي مانند جابهجاییها و شتابهاي سازهاي به عنوان عوامل کنترل کنندهاي در
طراحي اين سازهها شناخته شدهاند. روشهاي معمول براي طراحي سازهها عموماً بر
پايهي دو معيار ايمني و قابليت بهرهبرداري بنا گرديدهاند. بهکارگيري روش طراحي
بر اساس مقاومت براي طراحي اوليه سازه زماني مناسب است که مقاومت عامل حاکم بر
طراحي باشد، ولي با پيشرفتهاي سالهاي اخير به دلایلی از جمله تمايل به سوي ساخت
سازههاي با انعطافپذيري بيشتر، قيود بيشتري براي حرکت سازهاي برای تجهیزات
خاص و مانند آنها، کارايي طراحي بر اساس مقاومت محدود شده است. در طراحي براساس
حرکت سازهای، طراحي اوليه اجزا سازهاي براساس ملزومات طراحي وضع شده براي حرکت
سازهاي صورت ميگيرد و سپس مقاومت مقاطع انتخاب شده با مقاومت حداقل لازم مقايسه
و کنترل ميشود. يکي از روشهاي نوين بهکار گرفته شده براي ارضای اين ملزومات
حرکتي استفاده از سيستمهاي کنترل فعال در سازهها است. کنترل حرکت سازهاي، شاخهاي
جديد در مهندسي سازه است که با دامنهي گستردهاي از موارد مربوط به حرکت سيستمهاي
سازهاي مانند مشخص نمودن ملزومات و محدوديتهاي حرکتي براي ايجاد شرايط مناسب
براي انسانها و تجهيزات مورد استفاده در ساختمانها و استفاده از ابزارهاي ذخيره
کننده، جذب کننده و ميرا کننده انرژي براي کنترل حرکت ايجاد شده توسط بارهاي
طراحي، در ارتباط است. از مزاياي اين سيستمها امکان ايجاد
تغييرات در پارامترهاي مختلف سيستم به صورت لحظهاي است که باعث کارايي مناسب آنها
در مقابله با بارهاي محيطي با ماهيت تصادفي، مانند زلزله، ميشود.
و ............